کاتماندو

کاتماندو

 کلان شهر کاتماندو پایتخت نپال و پرجمعیت ترین شهر نپال با ۱.۵ میلیون نفر جمعیت طبق آمار رسمی می باشد. پایتخت نپال در دره کاتماندو، دره ای بزرگ در فلات های مرتفع در مرکز نپال، در ارتفاع 1400 متری  از سطح دریا، واقع شده است.  این دره از نظر تاریخی "ماندالا نپال" نامیده می شد و خانه مردم نیوار، تمدنی در کوهپایه های هیمالیا بوده است، به شمار می آید. این شهر،  پایتخت نپال منطقه ای سلطنتی و شاه نشین و میزبان  کاخ ها، عمارت ها و باغ های اشرافی حاکمان نپال بوده است. از سال 2008 حکومت جمهوری نپال تاسیس شد. شهر کاتماندو،  سال‌ها مرکز تاریخ، هنر، فرهنگ و اقتصاد نپال بوده است.

این شهر در شمال غربی نپال و در نزدیکی ساحل هیمالیا واقع شده است و در دامنه کوه‌های آنابورنا و لنتانگ قرار دارد. این شهر دارای آب و هوایی معتدل است. در آنجا مردمی با فرهنگ و تقالید مخصوص به خود زندگی می‌کنند.

مردم کاتماندو از طریق صنایع دستی، بافت فرش، مجسمه‌سازی و خیاطی، زندگی خود را تأمین می‌کنند. همچنین، یکی دیگر از منابع درامدزایی منطقه، گردشگری است که در این شهر بسیار مهم است و در طول سال، گردشگران زیادی به این شهر سفر می‌کنند تا ضمن دیدن جاذبه‌های گردشگری و تاریخی شهر، با فرهنگ و تاریخ آن نیز آشنا شوند.

این شهر جمعیتی چند قومیتی با اکثریت هندو و بودایی دارد. همچنین این شهر پذیرای جشن های مذهبی و فرهنگی زیادی می باشد که بخش عمده ای از زندگی مردم ساکن را تشکیل می دهد. گردشگری بخش مهمی از اقتصاد پایتخت نپال را تشکیل می دهدکه در سال 2013، این شهر در رتبه سوم در بین ده مقصد برتر سفر در جهان توسط تریپ ادوایزر قرار گرفت و در رتبه اول آسیا نیز بود و همچنان از مقاصد پرطرفدار گردشگری می باشد .

این شهر دروازه ی هیمالیا نامیده می شود و چندین مکان ثبت شده در میراث جهانی یونسکو از جمله میدان دوربار Durbar، Swayambhunath سویام بونات، Boudhanath بودانات و Pashupatina  پاشوپاتانات را، در خود جای داده است. طبق گزارش بانک جهانی در سال 2010، دره ی کاتماندو سالانه 4 درصد رشد می‌کند و به یکی از سریع‌ ترین مناطق شهری در جنوب آسیا و اولین منطقه در نپال، از نظر رشد شهری و جمعیتی تبدیل شده است. این رشد سریع، پایتخت نپال را با چالش‌های بی‌سابقه ی شهرنشینی سریع و مدرن‌سازی در یک کلان‌شهر، مواجه کرده است.

مناطق تاریخی در اثر زلزله 7.8 ریشتری در آوریل 2015 به شدت آسیب دیدند. تعدادی از ساختمان ها بازسازی شدند ولی برخی دیگر هنوز در مرحله بازسازی هستند. شهر کاتماندو با تلاش خانواده‌های بازرگان نیوار به مهم‌ترین مرکز تجاری کشور تبدیل شد. در دهه 1970 ساخت جاده های جدید و گسترش خدمات هوایی در این شهر متمرکز شد و آن را به مرکز سیستم حمل و نقل ملی تبدیل کرد که تا قبل از آن به مسیرهای سخت و صعب العبور برای پیاده روی محدود بودند. بسیاری از مردم پایتخت نپال در زمین های اطراف شهر  به کشاورزی مشغول هستند.

مسیر تجاری باستانی که بین هند و تبت برقرار بوده است، از این شهر عبور می کرده، و بناهای تاریخی شهر کاتماندو در طول قرن‌ها تحت تأثیر آیین‌های مذهبی هندو و بودایی قرار گرفته است. گنجینه معماری دره کاتماندو در هفت گروه معروف بناهای تاریخی و بناهای میراث جهانی یونسکو طبقه بندی شده است. در سال 2006 یونسکو این هفت گروه از بناهای تاریخی به عنوان میراث جهانی در یونسکو به ثبت رسید. منطقه هفتگانه بناهای تاریخی مساحتی به وسعت 189 هکتار را پوشش می دهد و منطقه حائل آن 2394 هکتار را در بر می گیرد.

کاتماندو از نظر تاریخی یکی از شهرهای قدیمی نپال محسوب می شود و دارای تاریخچه بسیار قدیمی است. این شهر در دوره‌های مختلف تحت تأثیر فرهنگ‌های مختلفی قرار گرفته‌است و به همین دلیل دارای یک فرهنگ چندگانه و متنوع است. تأثیر فرهنگ هندو، بودایی و تبتی در فرهنگ کاتماندو بسیار قابل توجه است و برای گردشگرانی که به دنبال تجربه فرهنگی های جدید و متنوع هستند، این شهر بسیار جذاب است.

هفت منطقه بناهای تاریخی  عبارتند از: میدان‌های دوربار هانومان دوکا، پاتان و بختاپور، معابد هندو پاشوپاتیناث و چانگونارایان، استوپاهای بودایی سوآمبوناث و بودانات هستند. دره کاتماندو  به عنوان "گنجینه عظیم هنر و مجسمه" توصیف می شود که از چوب، سنگ، فلز و سفال ساخته شده است و به وفور در معابد، زیارتگاه ها، استوپاها، گومپاها، چایتاسم و کاخ ها یافت می شود.

اشیاء هنری در گوشه و کنار خیابان ها، کوچه ها، حیاط های خصوصی و در زمین های باز نیز دیده می شوند. بیشتر هنرها به صورت نمادهای خدایان و الهه ها است. دره کاتماندو برای مدت بسیار طولانی دارای این گنجینه هنری بوده است، اما تنها پس از باز شدن این کشور به دنیای خارج در سال 1950 در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد.

برای دیدار از این شهر در تور نپال همراه ما باشید.